Luisteren

~ een gedicht van Leo Buscaglia

Als ik je vraag naar mij te luisteren

en je begint mij adviezen te geven,

dan doe je niet wat ik vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren

en jij begint mij iets te vertellen

waarom ik iets niet zo moet voelen

als ik het voel,

dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren

en je denkt dat je iets moet doen,

om mijn probleem op te lossen,

dan laat je mij in de steek,

hoe vreemd dit ook mag lijken.

Maar wanneer je eenvoudig aanvaardt,

dat ik voel wat ik voel,

ongeacht hoe dat gevoel ook moge zijn,

dan kan ik ophouden te trachten je te overtuigen

en kan ik de taak aan om te beginnen te begrijpen,

wat er achter dit gevoel schuilgaat.

Misschien is dat de reden

waarom voor sommige mensen bidden werkt,

omdat God niets terugzegt

en Hij geen adviezen geeft

of probeert om de dingen voor je te regelen.

Hij luistert alleen maar

en vertrouwt erop dat je er zelf wel uitkomt.

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me

en probeer me te begrijpen.

En als je wilt praten, wacht dan even

en ik beloof je dat ik op mijn beurt

naar jou zal luisteren.

Leo Buscaglia (1924 – 1998)